Itilo Limeni

Itilo Limeni

1 / 26
Itilo Limeni

Itilo Limeni

2 / 26
Itilo Limeni

Itilo Limeni

3 / 26
Itilo village

Itilo village

4 / 26
Stoupa

Stoupa

5 / 26
Milea

Milea

6 / 26
Pylos

Pylos

7 / 26
Pylos

Pylos

8 / 26
Pylos

Pylos

9 / 26
Agios Nikolaos

Agios Nikolaos

10 / 26
Sfaktiria

Sfaktiria

11 / 26
Kardamili

Kardamili

12 / 26
Kardamili

Kardamili

13 / 26
Kardamili

Kardamili

14 / 26
Gialova

Gialova

15 / 26
Koroni

Koroni

16 / 26
Koroni

Koroni

17 / 26
Koroni

Koroni

18 / 26
Koroni

Koroni

19 / 26
Lagada

Lagada

20 / 26
Voidokilia

Voidokilia

21 / 26
Mistras

Mistras

22 / 26
Oud Messini

Oud Messini

23 / 26
Olympia

Olympia

24 / 26
Olympia

Olympia

25 / 26
Olympia

Olympia

26 / 26
Regio Informatie
Bezienswaardigheden

Over Messinia - Peloponnesos

Als men op de kaart kijkt naar de Peloponnesos dan lijkt het schiereiland een beetje op een grote hand met drie vingers en een duim. Messinia is het zuidelijke deel van de Peloponnesos. Tussen het westelijk en het middelste schiereiland ligt Kalamata, het bestuurscentrum van de provincie. De naam Kalamata betekent goede ogen en heeft het circa 800 jaar geleden gekregen van een oude icoon waarop Moeder Maria stond afgebeeld die met mooi geschilderde ogen de wereld vol liefde bezag.

In Messinia schijnt de zon vrijwel altijd, het klimaat is mild. De regen die valt, valt in de winter, en wordt in ondergrondse bronnen en rivieren opgeslagen. Het binnenland is heuvelachtig met als hoogtepunt het Taigetos-gebergte. Lange zandstranden en rotsachtige kusten wisselen elkaar af en zorgen met het bergachtige achterland voor een paradijselijk landschap.

De dorpen in dit gebied weten nog altijd hun authentieke karakter uit te dragen. In Platsa en Thalames staan kerken van ongeveer duizend jaar oud. Ook Itilo is een typisch Maniotisch dorp met karakteristieke huizen. Vroegere bewoners hebben hun blijvende sporen achtergelaten. Zo zijn de ruïnes van de oude stad Messini door de eeuwen heen erg goed bewaard gebleven en tot op de dag van vandaag worden er nieuwe ontdekkingen gedaan. Ook zijn er op Koroni en Methoni twee machtige forten.

Messinia
De meest westelijke, linkse vinger is de provincie Messinia. De middelste vinger heet Mani, dat niet de naam is voor een bestuurlijk gebied, maar een landschappelijke naam. Het noordwestelijke deel van Mani, tot de plaats Areopoli, behoort tot de provincie Messinia. Dit stuk heet Exo-Mani ofwel Buiten-Mani. Het zuidelijke en oostelijke stuk van deze vinger hoort bij de provincie Lakonia en heet Mesa-Mani ofwel Binnen-Mani.

Het landschap in de provincie is zeer verschillend. Zo zijn het westelijk schiereiland van Messinia en Buiten-Mani zeer vruchtbare gebieden en rijk aan planten en bomen. Daarentegen is Binnen-Mani dor, kaal en ruig. Er zijn mensen die beweren dat de bevolking op het landschap is gaan lijken; koppig, stug en onverzettelijk. De bewoners zelf menen dat zij de echte Manioten zijn, de onverschrokken nakomelingen van Sparta uit de oudheid. Zij zijn trots dat vroegere onderdrukkers als de Romeinen, Byzantijnen, Venetianen, Franken of Turken nooit echt de baas zijn geworden in dit deel van Griekenland.

Als men vroeger een van de weinige vruchtbare stukken grond van Mani bezat, had men veel gezag. Deze machtige familie bouwden de woontorens, die nog altijd opvallen in het landschap. Het schijnt dat de Manioten ongeveer vierhonderd jaar geleden begonnen zijn met het bouwen van deze torens, die soms wel twintig meter hoog zijn. Hoe hoger de toren, hoe meer status een familie had. Het mooiste torendorp is Vathia, waar verschillende woontoren dicht bij elkaar staan. Enkele ervan worden zelfs nog bewoond.

Bezienswaardigheden

Een bezoek aan de Peloponnesos staat garant voor veelzijdige indrukken. Imposante bergen, karakteristieke dorpen en fraaie stranden sieren de provincie. Maar er is nog veel meer te ontdekken in dit gebied dat niet alleen rijk is aan natuur maar ook cultuur.

Diros grotten
Voorbij Aeropoli liggen de Diros grotten, een van de meest bijzondere bezienswaardigheden in Mani. Omstreeks 1950 zijn de druipsteengrotten ontdekt door het echtpaar Perochilou. Echter zijn onderzoekers er achter gekomen dat ze dateren van duizenden jaren geleden doordat er tussen 4000 en 3000 voor Christus levens was in de grotten. De Diros grotten bestaan uit drie grottenstelsels met de namen Vlichada, Alepotripa en Katafigi.

De grotten worden tot de mooiste van de wereld gerekend, mede door het bijzondere ondergrondse meer. Hierdoor kan men alleen in een boot de grotten bezoeken. Tijdens de tocht van maar liefst 1200 meter vaart men langs de vele stalagmieten en stalactieten. Het waterpeil is in de loop der jaren hoger komen te staan, maar door het kristalheldere water zijn ook de stalagmieten onder water goed zichtbaar. Door het lage plafond en de verschillende kleuren van het water en de rotsen krijgen de grotten een magische sfeer.

Olympia
Peloponnesos OlympiaEen van de belangrijkste erfgoederen van het oude Griekenland is gelegen in het westelijk deel van de Peloponnesos. Een wandeling in Olympia, langs de ruïnes laat de sfeer van ooit herleven. Men kent Olympia vanwege de eerste Spelen die er werden georganiseerd, tegenwoordig bekend als de Olympische Spelen. De eerste geregistreerde Spelen vonden plaats in 776 voor Christus ter ere van de Olympische goden. Twaalf eeuwen lang werden de Spelen georganiseerd, tot keizer Theodosios ze in het jaar 393 afkondigde als heidens en verbood.

Al in de 10e eeuw voor Christus fungeerde Olympia als een plaats ter verering van de goden. Het centrale deel werd gedomineerd door een imposante tempel van Zeus, met evenwijdig de tempel van Hera. In vroeger tijden waren de Spelen nauw verbonden met religieuze feesten ter ere van Zeus. Fysieke krachten op de proef stellen en een verbetering van relaties, bijvoorbeeld tussen steden, lagen hieraan ten grondslag. Grootse tempels en gebouwen, vele heiligdommen en het beoefenen van sporten werden gecombineerd tot deze plaats met een mystieke schoonheid.

De bergen en dalen van de Peloponnesos
Taigetos gebergte
Het Taigetos-gebergte, gelegen in het zuiden van de Peloponnesos, is niet te missen. De hoge, spitse bergtoppen pieken de lucht in. Het dankt zijn naam aan de bergnimf Taygeta, die de dochter van Atlas was en een van de geliefden van Zeus. Met 2404 meter hoogte is de Ilias de hoogste top van de berg. Hiernaast domineren nog vier toppen, waardoor het gebergte ook wel "de Vijf Vingers", oftewel Pentadaktilos wordt genoemd. Door de hoogte van de bergen blijft er op de toppen vaak sneeuw liggen. In het gebergte zijn wel 50 dorpen te vinden en door de vele bronnen is het land er erg vruchtbaar. Het is dan ook niet voor niets dat het gebied rijkelijk begroeid is en er diverse diersoorten leven.

De bergen en kloven zorgen voor een indrukwekkend landschap en bieden de bergbeklimmer en wandelaar geweldige tochten. Enkele mooie kloven zijn de Megali Lagada-kloof, Vardounia-kloof, Rintomos-kloof, Virof-kloof, Noupantis-kloof en Polilimnio-kloof. Een wandeling door een kloof kan leiden langs grotten, bijzondere bruggen, watervallen en pittoreske dorpen.

Evrotas-rivier
Volgens de Griekse mythologie was Evrotas de derde koning van Lakonia en hij had een dochter genaamd Sparta. Koning Evrotas legde een kanaal aan rondom de stad Sparta, die vermoedelijk naar zijn dochter werd vernoemd, en verplaatste hiermee het stilstaande water naar zee. Dit is een van de versies die de naam van de rivier verklaart. Echter gaat een ander verhaal dat de koning zichzelf verdronk in de rivier nadat hij werd verslagen door de heerschappij van Athene.

De Evrotas-rivier is 82 kilometer lang en begint in het Taigetos en Parnonas-gebergte. Het is een van de belangrijkste rivieren van Griekenland. Tevens is dit gebied rijkelijk begroeid en wordt het bewoond door veel diersoorten. Dit heeft ervoor gezorgd dat het is opgenomen in het programma Nature 2000, een Europese organisatie die zich inzet voor het behoud, de bescherming en het herstel van de biodiversiteit.

Neda-rivier
Bij het gelijknamige dorp Neda ontspringt de Neda-rivier, in het westen van de Peloponnesos. De rivier is zo'n 30 kilometer lang en mondt uit in de golf van Kyparissia. De rivier bevat veel bochten en het landschap eromheen is erg afwisselend. Zo ziet men oude stenen bruggen, grotten, meren met turkoois water, kletterende watervallen en pittoreske dorpen.